مطالب متنوعی با محوریت شبهه شفا بیماران توسط اهل بیت علیهم السلام در فضای مجازی دست به دست می شود که شکل و ظاهرو نوع بیان متنوعی دارند اما محور آنها همین بحث شفا دادن اهل بیت علیهم السلام است که لازم است به این شبهه، پاسخی مستدل داده شود.
در ادامه به نمونه ای از این شبهات و پاسخ حجه الاسلام یدالله همتی به این شبهه خواهیم پرداخت.
متن شبهه:
پاسخ شبهه:
بسم الله الرحمن الرحیم
در جواب به این شبهه و جهت واضح شدن مطلب چند نکته تقدیم میشود؛
مطلب اول:
اهل بیت علیهم السلام زنده هستند و هرگز نمرده اند
بر اساس اعتقاد ما شیعیان و نص صریح قرآن کریم مبنی بر حیات و زنده بودن شهداء امام حسین و اهلبیت علیهم السلام زنده هستند و مثل دیگر مردگان نیستند که ارتباطشان با این دنیا مطلقا قطع شده باشد، بلکه پس از شهادت هم با این دنیا در ارتباط هستند، کلام ما را میشنوند و جواب سلام ما را میدهند و از خداوند برای ما درخواست فیوضات و حوائج مادی و معنوی میکنند، کما اینکه در بسیاری از روایات به آن اشاره شده.
پس اساسا تشبیه امام شهید به درخت مرده و خشک شده و انتظار میوه ی متفاوت از آن، تشبیه و قیاسی باطل و کاملا اشتباه میباشد.
مطلب دوم؛
معصومین علیهم السلام در زمان حیات دنیوی خود هم کرامات و عنایات زیادی داشتند، هم برای خودشان و هم برای دیگران!
در روایات و تواریخ، داستان های زیادی از این توجهات و شفای بیماران توسط معصومین علیهم السلام وارد شده
مثل شفای چشم امیرالمومنین علیه السلام توسط پیغمبر اکرم علیه السلام، در جنگ خیبر و…
پس اینکه گفته شود امام حسین علیه السلام یا معصومین علیهم السلام در زمان حیاتشان نتوانستند کسی را شفا دهند، سخن باطل و بی اساس میباشد که خلاف تواریخ و روایات معتبر است.
مطلب سوم؛
اساسا قرار نیست که معصومین علیهم السلام در همه ی اتفاقات و شرایط از نیروهای معنوی و کرامات خاص خود استفاده کنند و کارهایی از قبیل شفا دادن بیماران و… را مدام انجام دهند!
اگر قرار بود چنین باشد، نظم طبیعی حاکم بر زندگی دنیایی از بین رفته و مشکلات عدید رخ میداد.
مثلا اگر قرار بود معصومین علیهم السلام همه را شفا بدهند و مانع مرگ آنها شوند، هر کس تا ابدالدهر و هزاران سال باید در این دنیا باقی میماند! زیرا هرگاه مریض میشد اهلبیت علیهم السلام او را شفا میدادند و زنده میماند!
و چنین چیزی قطعا بر خلاف نظام احسن عالم هستی و هدف خلقت است، زیرا دنیا اساسا گذرگاهی بیش نیست و قرار بر این است که انسان ها در این دنیا بازه ی زمانی مشخصی را زندگی کنند و با رسیدن اجلشان از این نشئه کوچ کرده و به سرای ابدی منتقل شوند.
پس اینکه امام علی علیه السلام شهید شدند یا حضرت زهرا س شهید شد و توسط امام حسین علیه السلام شفا داده نشدند به معنای عجز ایشان از شفا دادن مریض نیست، بلکه به دلیل نظم حاکم بر زندگی دنیوی و رعایت قواعد عالم هستی می باشد.
مطلب چهارم؛
معصومین علیهم السلام کرامات خاص خود را در موارد خاص و استثنایی و برای پیشبرد اهداف مقدس و بر اساس علم و حکمت استفاده میکردند.
و واضح است که هر کسی از آن حکمت های خاص با خبر نمیباشد و خود معصومین علیهم السلام یا اولیاء الهی هستند که میدانند و تشخیص میدهند که در چه زمان و چه زمانی و در چه موردی باید از کرامات خاص خود استفاده کنند.
مطلب پنجم؛
این مطلب که میگویند طبیب یهودی برای مداوای امیرالمومنین علیه السلام آوردند، مطلب غیر مستندی است که با تواریخ و روایات معتبر شیعه سازگار نمیباشد و مورد تایید محققین نمیباشد.
مطلب ششم؛
بیماری امام سجاد علیه السلام یک بیماری مصلحتی و موقت بوده و اینطور نبوده که ایشان همیشه بیمار باشد
امام سجاد علیه السلام در یک بازه زمانی خیلی کوتاه تقریبا کمتر از یک ماهه، دچار بیماری بودند که به واسطه ی همین بیماری، جان مبارک ایشان در حادثه ی عاشورا حفظ شد و نسل امامت به واسطه ی ایشان ادامه یافت، طوری که ایشان پس از حادثه ی عاشورا 34سال امامت کردند و صحیح و سالم هم بودند و بیماری نداشتند.
مطلب هفتم؛
شفا دادن بیماران توسط اهل بیت علیهم السلام و امام حسین علیه السلام و یا کرامات دیگر و عنایات خاص معصومین علیهم السلام نسبت به مومنین، مطلبی نیست که بتوان تحقق آن را انکار کرد،
زیرا در طول سالیان متمادی افراد بسیاری این کرامات را به چشم خود مشاهده کرده اند و برای بسیاری از افراد این کرامات عملا رخ داده و موارد زیادی از این عنایات، ثبت و ضبط شده و واقعا انکار کردن این کرامات، عملا قابل قبول هیچ انسان عاقل و آزاده ای نیست.
مطلب آخر؛
اعتقاد و ارادت و محبت ما به اهلبیت علیهم السلام و امام حسین ع منوط و مشروط به شفادادن بیمار و… نیست
زیرا اعتقاد ما به اهل بیت علیهم السلام و این مکتب، برگرفته از ادله متقن عقلی و نقلی و قرآنی است که خدشه ای به آن وارد نیست و محدود و محصور به کرامات و عنایات این ذوات مقدسه علیهم السلام نیست.
حتی اگر آنها هیچ مریضی را هم شفا ندهند، باز هم ما معتقد و محب و دوستدار آنها هستیم و خواهیم بود
زیرا آنها هادیان خلق و حجت های الهی و امامان معصوم و واجب الطاعه هستند که از جانب خداوند تعیین شده اند و ما به عنوان شیعیان آنها، همیشه تابع و پیرو و عاشق ایشان بوده و هستیم و خواهیم بود.
یاعلی مدد